به آرامی آغاز به مردن می‌کنی

اگر سفر نکنی

اگر کتابی نخوانی

اگر به اصوات زندگی گوش ندهی

اگر از خودت قدردانی نکنی.

 

به آرامی آغاز به مردن می‌کنی

زمانی که خودباوری را در خودت بکشی

وقتی نگذاری دیگران به تو کمک کنند.

 

به آرامی آغاز به مردن می‌کنی

اگر برده‏‌ی عادات خود شوی

اگر همیشه از مسیری تکراری بروی

اگر روزمرّگی را تغییر ندهی

اگر رنگ‏‌های متفاوت به تن نکنی

یا اگر با افراد ناشناس صحبت نکنی.

 

تو به آرامی آغاز به مردن می‌کنی

اگر از شور و حرارت

از احساسات سرکش

و از چیزهایی که چشمانت را به درخشش وامی‌دارند

و ضربان قلبت را تندتر می‌کنند

دوری کنی

 

تو به آرامی آغاز به مردن می‌کنی

اگر هنگامی که با شغلت،‌ یا عشقت شاد نیستی، آن را عوض نکنی

اگر امنیتت را برای نامطمئن‌ها به خطر نیندازی

اگر رویایی را دنبال نکنی

اگر به خودت اجازه ندهی

که حداقل یک بار در تمام زندگی‏‌ات

ورای مصلحت‌اندیشی بروی.

پی‌نوشت طفره‌زن: شعر فوق ترجمه‌ای از شعری به نام Dying Slowly است و اگر کمی در اینترنت جست‌وجو کنید می‌بینید که چه در وب فارسی و چه در وب انگلیسی، همه پابلو نرودا (Pablo Neruda) نویسنده‌ی شیلیایی و برنده‌ی جایزه‌ی نوبل ادبیات را خالق آن می‌دانند. در حالی که چنین نیست. خالق اصلی این شعر خانم Martha Medeiros برزیلی است (بنیاد پابلو نرودا نیز این موضوع را تأیید کرده است. اینجا بیشتر بخوانید.)

اما جدای از تصور همگانی اشتباهی که راجع به خالق اثر وجود دارد، مترجم این شعر نیز چندان مشخص نیست. متنی که در بالا آوردم ترجمه‌ی من نیست (البته چند جمله‌ی انتهایی آن به سبک ذبیح‌الله منصوری به شعر اضافه شده بود که در متن اصلی نبود و حذفشان کردم و البته یکی دو جمله هم به اشتباه برگردان شده بود که اصلاحشان کردم)، و متأسفانه دقیقا نمی‌دانم ترجمه‌ی کیست، اما باز هم در وب فارسی ترجمه را به احمد شاملو منسوب می‌کنند. البته که قطعا این نسبت دادن هم اشتباه است، چون شعر اصلی تازه سه ماه بعد از فوت شاملو منتشر شده است!

به هر حال فارغ از این جدال بر سر اینکه مولف اثر و مترجم آن کیست، از شعر لذت ببرید.