کورت وُنه‌گات نویسنده‌ی بی‌نام و نشانی نیست. شاید شما مثل من فقط نامش را شنیده و کتاب‌هایش در لیست مطالعه‌ی آینده‌تان باشد، شاید هم یکی دوتا از کتاب‌هایش را خوانده باشید. احتمالا نام کتاب «سلاخ‌خانه‌ی شماره پنج» به گوشتان خورده. به هر حال این پست درباره‌ی جوابی است که این نویسنده‌ی آمریکایی به نامه‌ی چند… [ادامه مطلب]

چه کسی می‌داند. شاید پایان آدم‌ها روز مرگشان نباشد و پایان هر کس روزی باشد که دیگر هیچ کس درباره‌اش حرف نمی‌زند. شاید وقتی می‌میری واقعا ناپدید نمی‌شوی و تبدیل به سایه‌هایی تیره می‌شوی. با گذشت زمان، همچنان که مردم فراموشت می‌کنند، شبحت کم‌کم در تاریکی فرو می‌رود ولی تو باقی می‌مانی تا آن زمان… [ادامه مطلب]

مادربزرگی دارم که همیشه وقتی خانواده دور هم جمع می‌شود از اینکه بچه‌ها -و حالا بزرگ‌ترها- سرشان توی گوشی‌شان است شکایت دارد. غر می‌زند که پدربزرگم مدارم سر کامپیوترش است و اخبار را با آن چک می‌کند. کلا به تکنولوژی جدید اعتقادی ندارد و از آن شاکی است.… [ادامه مطلب]

متنی که در ادامه می‌آید یادداشتی است که «احسان رضایی» در روزنامه‌ی همشهری چهارشنبه دوم خرداد 97 نوشته. حقیقتش این موضوع من را هم آزار می‌داد و وقتی یادداشتش را خواندم دیدم که «جانا سخن از زبان ما می‌گویی».… [ادامه مطلب]