رضا امیرخانی نویسنده‌ای است که بیشتر به واسطه‌ی کارهای داستانی‌اش، نظیر «منِ او»، شناخته می‌شود. با این حال به نظر من کارهای غیرداستانی‌اش از جنبه‌هایی درخشان‌تر از آثار داستانی‌اش است. «نفحات نفت»، «داستان سیستان»، «نشت نشاء» و «جانستان کابلستان». اخیرا جانستان کابلستان را خواندم که شرح مسافرت بی‌هوای او و خانواده‌اش است به افغانستان در… [ادامه مطلب]

دوست صمیمی بودن با کسی که نمی‌توانی با او حرف بزنی سخت است.… [ادامه مطلب]

فقیهی پدر را گفت هیچ ازین سخنان رنگین دلاویز متکلمان در من اثر نمی‌کند به حکم آن که نمی‌بینم مر ایشان را فعلی موافق گفتار. ترک دنیا به مردم آموزند / خویشتن سیم و غلّه اندوزند عالمی را که گفت باشد و بس / هر چه گوید نگیرد اندر کس عالم آن کس بود که… [ادامه مطلب]

آدم بودن در اغلب اوقات عین فلاکت است. بازی ویدئویی تنها چیزی است که زندگی را تحمل‌پذیر می‌کند.… [ادامه مطلب]